Niekwestionowanym liderem i ojcem polskiej powieści historycznej był Józef Ignacy Kraszewski - autor z największą liczbą wydanych książek i wierszy w historii literatury polskiej. Żył i pisał w XIX wieku, w ciągu 57 lat pracy twórczej napisał 232 powieści w tym 88 historycznych. Swoją twórczością inspirował całe późniejsze pokolenia pisarzy - od Sienkiewicza aż po twórców współczesnych. Jednym z zapatrzonych w Kraszewskiego naśladowców był Michał Synoradzki, który również napisał kilkadziesiąt powieści historycznych, a jedną z nich był "Wańko Srogi" - czwarta książka w nowej serii czytelniczej „Szabla i Miecz”, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Replika.

Pierwsze wrażenie jest zawsze bardzo ważne. Dziś więc będzie o moim pierwszym wrażeniu po przeczytaniu trzeciego tomu serii książek „Szabla i Miecz”. Dla osób, które pamiętają moją poprzednią recenzję dwóch pierwszych tomów nie jest tajemnicą, że o książce nie wiedzieliśmy w zasadzie nic (prócz miniaturki widocznej na tylnych okładkach). Rozbudziło to dość mocno moje oczekiwania, więc z wielkim ukontentowaniem rozpakowałem właśnie paczkę z „Zamkiem...” i co tu dużo mówić - rozpocząłem pisanie tej recenzji... nie czytając jeszcze książki.

Zapraszamy do udziału w konkursie w którym do wygrania są cztery książki z serii "Szabla i Miecz"!

Konkurs trwa od 20.05 do 26.05 na naszym oficjalnym profilu FB: https://www.facebook.com/stylowydwor

Rok 1605. Wieś Giedlarowa tonęła w mrokach nocnych. Od razu znajdujemy się w samym centrum akcji. W chacie Klimka Kuprasy, gdzie zgromadzili się wszyscy okoliczni chłopi, aby wysłuchać przemowy tajemniczego księdza Prokopa o uciskaniu ich przez starostę Opalińskiego. Wezwanie księdza do stawiania oporu robi na słuchaczach duże wrażenie.

W dzisiejszym świecie, w którym modnym stało się prawić w dziełach kultury o ucisku chłopów spokojnie mógłby się tak zaczynać prequel prześmiewczego serialu „1670”, ale…