
Autor „Krótkiej nauki budowniczej dworów, pałaców, zamków podług nieba i zwyczaju polskiego” w zakończeniu swej pracy napisał:
Skończyłem naukę budowniczą, w której mało słów potrzeba i dyskursu, ale raczej abrysu i wizerunku, oko bowiem więcej jednym pojrzeniem poda do uwagi niźli długa mowa… 1
Ciężko się nie zgodzić! Jeśli sam opis sztuki budowniczej to dla nas za mało i postanowimy sięgnąć do historycznych źródeł graficznych przedstawiających architekturę polskich dworów, zapewne natkniemy się na dzieło życia Napoleona Ordy. Artysta ten jest autorem ponad tysiąca akwarel i rysunków przedstawionych min. w „Albumie Widoków Historycznych Polski”. Tworzył je w latach 1872 – 1880 zjeżdżając wszerz i wzdłuż ziemie byłej Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Prace te są często jedynym dziś źródłem dokumentującym wygląd setek rezydencji i innych budowli tamtego okresu. Dziś na naszych łamach przedstawiamy zaledwie kilka dworów i dworków szlacheckich.
Firlejowszczyzna G. Lubelska rys. N.Orda
MERECZOWSZCZYZNA G. Grodzieńska, rys. N.Orda
Ubiel m. ur. S. Moniuszki G Mińska, rys. N.Orda
Zaosie m. ur. A. Mickiewicza G. Mińska, rys. N.Orda
Napoleon Mateusz Tadeusz Orda herbu Orda (ur. 11 lutego 1807 w Worocewiczach, zm. 26 kwietnia 1883 w Warszawie) – polsko-litewski rysownik, malarz, pianista i kompozytor.
Pochodził ze średniozamożnej rodziny szlacheckiej, syn Michała i Józefy z Butrymowiczów. Ochrzczony został 24 lutego, imię otrzymał na cześć Napoleona Bonaparte.
Szkołę ukończył w Świsłoczy. Od 1823 roku studiował matematykę na Uniwersytecie Wileńskim. Studiów nie ukończył z powodu aresztowania za działalność w nielegalnej organizacji studenckiej. Przez ponad rok był więziony. Za udział w powstaniu listopadowym został odznaczony Złotem Krzyżem Virtuti Militari za bitwę pod Kockiem i awansowany do stopnia kapitana.
W 1833 roku zmuszony do emigracji zamieszkał w Paryżu, gdzie dotarł pieszo po upadku powstania. Ożenił się z Francuzką Ireną Bougle. Gdy w 1856 roku car Aleksander II ogłosił amnestię dla powstańców, Orda wrócił do rodzinnych Worocewicz. W 1862 roku zamieszkał w Wierzchowni na Ukrainie jako guwerner w domu generała Adama Rzewuskiego. W 1860 utrwalił na papierze rodzinne Worocewicze i od tej pory jego pasją stało się rysowanie polskich Kresów.
(za wikiepdia.pl)
Bibliografia:
1 – http://www.budujemydwor.pl/biblioteka/2-krotka-nauka-budownicza-dworow
2 – http://www.graf-ika.pl/orda/