Już za życia malarki jej realistyczno-impresyjna sztuka uważana była za należącą do przeszłości...
Najczęstszym tematem prac Bronisławy Rychter-Janowskiej był dwór polski przyprawiony jesienną aurą. Malarka wielokrotnie wracała do tego motywu tworząc coraz to nowe kompozycje dworskie muśnięte zachodzącym słońcem. Jak artystka sama przyznawała, zachód jesiennego słońca i czar dworu polskiego to jej ulubione motywy. Równie często na obrazach jej autorstwa pojawiają się białogłowy. Z tych setek obrazów można odczytać cały ich styl życia z tamtego okresu, ponieważ ich życie jest jakby kolejnym tematem przewodnim malarstwa Rychter-Janowskiej. Życie to odbija się również na tle wnętrz dworu polskiego, który równie często, równie wykwintnie wydobywał się spod pędzla malarki.
Bronisława Anna Waleria Rychter-Janowska (1868-1953) herbu Ślepowron urodziła się w Krakowie, zaś lata młodości spędziła w Starym Sączu. Jej ojciec Władysław był uczestnikiem powstania styczniowego, brat Stanisław jako pierwszy uczył ją rysunku. Studiowała później w prywatnych szkołach w Monachium, dokształcała się we Florencji i Rzymie. Malarstwa uczył ją również mistrz Franz von Lenbach. W 1900 roku poślubiła Tadeusza Rychtera, malarza z lwowskiej rodziny. Do wybuchu I Wojny Światowej często podróżowała po świecie, a w 1917 osiadła na stałe w Krakowie. W dwudziestoleciu międzywojennym była osobą niezwykle wpływową, popularność przyniosła jej seria pocztówek z polskimi dworami. Mimo sukcesów, zmarła w samotności i opuszczeniu w wieku 85 lat. Pozostawiła po sobie kilkanaście tysięcy prac.
Bibliografia:
1) http://jesienny-pan.w.interia.pl
2) http://www.rp.pl
3) http://dwory-polskie.pl